Toczeń rumieniowaty to przewlekła choroba autoimmunologiczna, która zajmuje wiele narządów. Wyróżnia się dwa główne stadia chorobowe - okresy zaostrzeń oraz remisji. Dzięki rozpoznaniu jej i leczeniu możliwe jest przedłużenie życia pacjentów oraz zmniejszenie nasilania się jej objawów. Jakie badania na toczeń rumieniowaty należy przeprowadzić, aby rozpoznać chorobę? Jak leczyć toczeń rumieniowaty? O tym poniżej.
Toczeń rumieniowaty to choroba, w której przebiegu organizm zaczyna atakować sam siebie. Produkuje przeciwciała przeciwko antygenom znajdującym się w obrębie jądra komórkowego. W wyniku tego powstaje proces zapalny, który uszkadza skórę oraz inne narządy wewnętrzne. Następnie prowadzi do ich dysfunkcji. Choroba może zaatakować skórę (CLE) lub narządy wewnętrzne, określana jest wtedy jako toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Z tego względu może przebiegać łagodnie, a w poważniejszych przypadkach doprowadzić nawet do śmierci.
Do rozpoznania choroby zaleca się przeprowadzenie badań klinicznych dodatkowych. Lekarze wykorzystują także kryteria American College of Rheumatology z 1997 roku (ACR). Ważna jest również obserwacja chorego. Zgodnie z przyjętymi normami, za zmiany skórne w przebiegu SLE uważa się: nadwrażliwość na promieniowanie UV, niebolesne owrzodzenia, nadżerki znajdujące się w pobliżu błony śluzowej jamy ustnej, nosa oraz okolic narządów skórnych. Do innych objawów tocznia rumieniowatego zalicza się: szybkie męczenie się, spadek masy ciała, stany podgorączkowe lub gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych oraz ogólnie pogarszające się samopoczucie.
W leczeniu tocznia rumieniowatego stosowane są metody, których celem jest zmniejszenie nasilenia objawów. Najczęściej lekarze wybierają tzw. leczenie spersonalizowane. Zalecają stosowanie terapii miejscowej oraz fotoprotekcji i farmakoterapii. Proces ten jest długotrwały, a prowadzenie stałego leczenia jest konieczne ze względu na monitorowanie choroby oraz przeciwdziałanie jej nasileniu. Do najczęściej zalecanych leków należą: glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki immunosupresyjne. Profilaktycznie zaleca się również stosowanie substancji przeciwmalarycznych.
Jeśli chory zostanie szybko zdiagnozowany i rozpocznie leczenie, może żyć nawet do 20 lat od momentu rozpoznania. Niezależnie od tego, jak przebiega choroba, chorzy doświadczają trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia narządów wewnętrznych. Do najczęstszych przyczyn umieralności w trakcie chorowania należą: zakażenia i zmiany w układach krążenia, nefropatia, ostre zapalenie płuc, działania niepożądanych leków, zakrzepica, jak i przedwczesna choroba wieńcowa. Zachorowanie na toczeń rumieniowaty może doprowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Szybka diagnoza i rozpoczęcie leczenia umożliwia zmniejszenie nasilenia objawów. Więcej informacji znajdziesz na stronie: https://www.termedia.pl/
